Šta je pigment?
Najjednostavnije rečeno, pigmenti su male, čvrste i nerastvorljive čestice čija je osnovna uloga da daju ton određenom premazu. Oni upijaju ili odbijaju (reflektuju) svetlost i na taj način boje materijal. Pigmenti u bojama za krečenje mogu biti beli, crni ali i u svim ostalim bojama. Osim toniranja, pigmenti često pružaju i zaštitu od UV zračenja i drugih atmosferskih uticaja, i tako daju postojanost i produžavaju vek trajanja premazu. Pigmenti, toneri ili koloranti, pod kojim ih nazivima sve možete pronaći na našem tržištu, zapravo su sitno mlevene čestice pomoću koji se postiže određena nijansa boje. Boju možete tonirati samostalno i ručno ili u farbari mašinskim dodavanjem određene količine pigmenta.
Šta je kvalitetan pigment u boji za zidove?
Pigment vrhunskog kvaliteta ne sme reagovati sa ostalim komponentama u sastavu premaza. Kvalitetan toner poseduje i visoku sposobnost bojenja i prekrivanja. Što je sposobnost bojenja viša biće nam potrebno manje pigmenta u premazu, čime se on postaje i ekonomičan za upotrebu. Važna karakteristika pigmenta je i osetljivost prema svetlu, što zavisi od veličine čestica, hemijskog sastava i koncentracije. Izborom pigmenata i njihovom količinom može se znatno uticati na osnovna svojstva svakog prekrivnog sredstva, bilo u tekućem stanju, pre nanošenja na podlogu (boja, sušenje, viskoznost) ili nakon nanošenja (boja, neprozirnost, sjaj, trajnost, otpornost prema različitim uticajima).
Podela pigmenata
Postoji nekoliko hiljada različitih pigmenata koji se razlikuju po sirovini iz koje se dobijaju, sastavu, načinu proizvodnje i obrade, veličini čestice i naravno boji. Najpoznatija podela pigmenata je po hemijskoj strukturi, na organske i neorganske pigmente. Organski pigmenti se zasnivaju na jedinjenjima ugljenika. Odlikuje ih manja veličina čestice što omogućava dobijanje intenzivnijih i čistijih tonova kao i manje pokrivne moći. Zbog svog organskog sastava oni u pravilu nisu izrazito otporni na UV zračenje kao i na uticaj alkalija, odnosno baznih sredina poput cementa, koji je čest materijal u građevinarstvu. Organski pigmenti se zato najćešće koriste prilikom nijansiranja unutrašnjih boja. Neorganski pigmenti najčešće se baziraju na jedinjenjima metala. Imaju dosta veću česticu, koja im daje jaču pokrivnu moć. Zbog veličine čestice pigmenta kao i zbog hemijskog sastava i procesa proizvodnje neorganski pigmenti su izrazito otporni na UV zračenje kao i uticaj alkalnih tj baznih sredina. Zbog toga sve nijanse na MAXIMIX ton karti koje imaju oznaku „F“ izrađuju se samo upotrebom neorganiskih pigmenata, što ih čini odličnim izborom za fasadne boje i maltere.
Prvi veštački (sintetisani) pigment je Egipatsko plavo. Dobijao se višesatnim zagrevanjem kvarca, bakarnih jedinjenja i kalcijum karbonata na temperaturi blizu 1000oC.
